Σήμερα έκανα φίλο στο Facebook τον Soh Yeep, ένα παλικαράκι απο Μαλαισία, με τον οποίο κάνουμε μαζί Κορεάτικα στην εστία. Θα μου πεις στα @ρχιδια μας. Και θα χεις δίκιο, αλλά έλα που εκεί που κοίταζα τα info του βλέπω οτι έχει κάνει ΚΑΙ αυτός μπλογκ με τις εμπειρίες του από τη ζωή του στη Ιαπωνία. Είναι επιδημία. Είναι ο Η1Ν1 ή σινγκάτα ινφουρουένζα όπως τη λέμε στην Ιαπωνία ,όσων περνάν κάποιο διάστημα στην Άπω Ανατολή.
Όλοι γράφουν μπλόγκς με όλα όσα τους κεντρίζουν την προσοχή, ή για να το πω λαϊκά, σχεδόν πεζοδρομιακά οπως λεει και ο Χατζηνικολάου, με τις γιαπωνεζιλες. Το οποίο είναι σχετικά κουλ να το διαβάζουν οι φίλοι σου στην Ελλάδα, (ειδικά αν έχεις μέσα και ράντομ φωτό απο γιαπωνέζες-- θα ανεβάσω κάποια στιγμή ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΕΣΜΕΥΣΗ) αλλά μία από τα ίδια αν ζεις στο Έντο (εδώ θέλω να σας δείξω τις βαθιές μου γνώσεις στην ιαπωνική κουλτούρα, Έντο είναι το όνομα του Τόκυο, 200 πλας χρόνια πριν).
ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ??
χμμμ, επειδή βαριέμαι ίσως;; συν φυσικά ότι η φωνή μου έχει δύναμη και μπορεί κάποιος στην άλλη άκρη του κόσμου με ένα κλικ να διαβάσει κατι που έγραψα εγω (νοου γουόντερ γιατί πήρα 13 στην έκθεση πανελλήνιες)
Ένιγουεϊ το θέμα μου σήμερα είναι η εξέλιξη του ονόματος μου.
Βαφτίστηκα Δημήτριος Κωφόπουλος. Το οποίο λίγο πολύ παρέμεινε το ίδιο επι 22 συναπτά έτη, μέχρι που γνώρισα ένα ζευγάρι Ιαπώνων στην Ελλάδα και συστήθηκα.
--ΑΑΑΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ, πως αν σε λέγαμε θα ήταν καλά; (κλασσική μορφή ιαπωνικής ερώτησης) --ΑΣ ΣΕ ΠΟΥΜΕ DEMI! (デミ)Έγνεψα συγκαταβατικά. Και αυτό ήταν το λάθος.
Εδώ και ένα χρόνο λοιπόν έχω ένα όνομα το οποίο είναι σάλτσα. Διότι (και) αυτό είναι Demi

Το μόνο καλό είναι οτι κανείς δε μπορεί να με πει ΑΝΟΣΤΟ! (πού τα βρίσκω ο ατιμούτσικος!)
Και πάνω που είχα συνηθίσει το κουτσουρεμένο μου όνομα, ξαφνικά η φίλη μου η Μα εκ Κίνας μου έριξε την ιδέα ότι για να γίνω σωστός Ιάπωνας θα πρέπει να φτιάξω την προσωπική μου σφραγίδα. Το οποίο σημαίνει ότι έπρεπε να διαλέξω ιδεογράμματα τα οποία θα αντιπροσώπευαν το όνομα μου φωνητικά. Ως γνωστόν όμως τα ιδεογράμματα συμβολίζουν και έννοιες. Ιδού μερικά ονόματα που έπεσαν στο τραπέζι:
出身 βγαίνω και σώμα διαβάζεται μεν Ντέμι, αλλά δεν έχει κανένα ενδιαφέρον
出巳 βγαίνω και φίδι ή το ΦΙΔΙ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ! προκαλεί συνειρμούς όμως που δεν με αντικατοπτρίζουν ως ήθος και ως προσωπικότητα, οπότε το απέρριψα ΜΕΤΑ ΒΔΕΛΥΓΜΙΑΣ!!!
Το πρόβλημα είναι οτι δεν υπάρχουν ωραία ιδεογράμματα που να διαβαζονται ΝΤΕ στα ιαπωνικα διοτι εκτος απο το 出 του βγαίνω, τα υπόλοιπα ήταν κάτι αφροδίσια νοσηματα και μια ασθένεια αλόγων. ευχαριστώ δε θα πάρω.
Μην τα πολυλογώ λοιπόν τελικά κατέληξα στο 帝海 Teimi.
帝 αυτοκράτορας
海 θάλασσα
.jpg)

ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΨΩΝΙΟ!!!
ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΜΟΥ! ουφ! αυτά για σήμερα! Σαγιονάρα!